Η φώτο της ημέρας ,,[ η και του μήνα...]

Γιωργο η φωτογραφία ειναι καταπληκτική !!!
φευγη απο τα κλασικά στερεότυπα της θλημενης χήρας, αντι αυτού το ύφος της γυναίκας
ειναι υπερήφανο και βγάζει μια οργή....
το υφος του μικρού φορώντας το καπέλο του νεκρού πατέρα του τα λεει ολα

Ακριβώς Κώστα.
Αν μου ζητούσαν να δείξω μια φωτογραφία για να αποδείξω το :
'Μια εικόνα χίλιες λέξεις' θα 'εδειχνα αυτήν

Admin έγραψε:ΠΟΛΕΜΟΣ...

χίλιες λέξεις χωρίς εικόνα
αλλά μόνο με την φαντασία = φανταστείτε να γινει πόλεμος σε λίγο καιρό

και όσοι υποφέρουν από την κρίση να πεθάνουν κιόλας απο τον πόλεμο,,[βλέπε Συρία]

Συνηθισμένο στα τέλη του 19ου αιώνα οι αναμνηστικές φωτογραφίες νεκρών συγγενών. Κάποια στιγμή έφτασε να προσπαθούν να τους στήσουν ως ζωντανούς όπως εδώ το κορίτσι στην μέση, ζωγραφίζοντας πολές φορές τις κόρες των ματιών. Ποιά είναι η πρώτες σας σκέψεις?
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

chris73 έγραψε:Συνηθισμένο στα τέλη του 19ου αιώνα οι αναμνηστικές φωτογραφίες νεκρών συγγενών. Κάποια στιγμή έφτασε να προσπαθούν να τους στήσουν ως ζωντανούς όπως εδώ το κορίτσι στην μέση, ζωγραφίζοντας πολές φορές τις κόρες των ματιών. Ποιά είναι η πρώτες σας σκέψεις?
[img]htg]

αυτες= [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

γιατί όπως συνηθίζω να λεω ''πάντα εχει και χειρότερα''

[ναι ορθιοι είναι...]

Νίκο αυτό με τις κατακόμβες το είχα ανεβάσει στα ντοκυμαντέρ. Έχω πάει και νομίζω πως κανείς δεν πρέπει να το χάσει αν βρεθεί εκεί. Μάλιστα μου έτυχε και ένα περιστατικό. Οι όρθιοι είναι κρεμασμένοι από σύρμα που με τον καιρό σαπίζει. Έτσι βλέπω ένα κύριο με μία κουλούρα σύρμα να ανεβαίνει σε έναν, να βγάζει και κεφάλι και να προσπαθεί να ταιριάξει καινούργιο σύρμα στο σβέρκο της μούμιας και αυτή να κουνιέται πάνω κάτω σαν μαριονέτα...

Από την άλλη δεν βλέπω τίποτα το κακό ή χειρότερο. Απλά οι εποχές είναι άλλες και συνηθίζουμε να μετράμε τα πράγματα με δικά μας σταθμά. Εκείνα τα χρόνια η φωτογραφία ήταν πανάκριβη και πολυτέλεια. Έτσι μπορεί κάποιος να μην είχε ούτε μια φωτογραφία ως ζωντανός και οι συγγενείς το κάναν για να έχουν μια και μοναδική ως ενθύμιο. Σε αυτή την κατηγορία η πλειοψηφία είναι φωτογραφίες βρεφών. Τώρα έχει γίνει μόδα να τις αγοράζουν και οι περισσότερες είναι μούφες. Σε πολλές θα δεις από πίσω σταντς που χρησίμευαν να μένουν ακήνιτοι οι όρθιοι λόγω μεγάλων χρόνων έκθεσης και τώρα τις πουλάν χρυσάφι.

Κάποτε στον παλιό Αγ. Αθανάσιο (Καιμάκτσαλάν)
Ζεύγος κοπροχάσκι και μικρός λυκάκος

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

xωρις λογια,,

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

τραγουδάει κιόλας ?

ναι,,, από φωνή τα πάει πολύ καλά
μπορείτε να την ακούσετε εδώ =https://www.google.gr/search?hl=el&site=imghp&tbm=isch&source=hp&biw=1024&bih=724&oq=+%CE%92%CE%AC%CF%83%CF%89+%CE%92%CE%B9%CE%BB%CE%AD%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CF%82&gs_l=img.12...4441.4441.0.5614.1.1.0.0.0.0.94.94.1.1.0...0.0...1ac.2.5.img.ABL-YgRcUd0&q=%CE%92%CE%AC%CF%83%CF%89%20%CE%92%CE%B9%CE%BB%CE%AD%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CF%82

καλά ε, μιλάμε για φωνάρα !!!!!!!!!!!!!!!!

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

έα έα έα έεεεεεε, η γιαγιά μας πέθανεΕ ....μπλα μπλα μπλα ...τα παραμύθια της γιαγιάς....

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Στίχοι:
Εύη Ρουμελιώτη
Μουσική:
Στέλιος Φωτιάδης
1. Νοστράδαμος

Έα έα έα ε
Έα έα έα ε...

Θα `θελα να `μουν βασιλιάς
στα παραμύθια της γιαγιάς
ο μαχητής κι ο γενναίος
δρόμους να άνοιγα πλατιούς
με πλοία να `βρισκα γυαλούς
σημαία να `χα την ψυχή μου

Έα έα έα ε
Έα έα έα ε...

Θα `φερνα δόξα και χαρά
σε κάθε τόπο και μεριά
όπου το πόδι μου πατούσα
και θα `μουνα ο νικητής
δε θα μου έβγαινε κανείς
σ’ ό,τι απ’ το χέρι μου περνούσε

Έα έα έα ε
Έα έα έα ε...

Χρυσάφι θα `χαν τα παιδιά
και καραμέλες η γιαγιά
και τ’ όνειρο πάντα θα ζούσαν
μα η καλή μας η γιαγιά
έφυγε απ’ τον κόσμο πια
και παραμύθια δεν ακούμε

Έα έα έα ε
η γιαγιά μας πέθανε
Έα έα έα ε
η γιαγιά μας πέθανε
Έα έα έα ε
η γιαγιά μας πέθανε
Έα έα έα ε
η γιαγιά μας πέθανε

στο καφενειο των γονιων μου στις σερρες.

[img][Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.] [/img]

ά ρε Φάνη, ξέρω από Σέρρες έχω και αίμα (καλό ή κακό δεν ξέρω). Ωραία διαφήμηση για κατανάλωση!

εγω έκανα φαντάρος στο Σιδηρόκαστρο..
όλοι οι σερραιοι που γνώρισα ήταν πολύ καλά παιδιά,,,,,
και πάντα γενναιόδωροι σε αισθηματα,,

ακριβώς αντίθετοι ήταν οι κοζανίτες,,,


βέβαια οι χειρότεροι ήταν οι βολιωτες χαχαχα.

Πόσο μετανίωνω που δεν είχα τραβήξει φωτογραφία το μαγαζί του "ζαχαροπλάστη" στις Σέρρες.

Ο ζαχαροπλάστης λοιπόν με τό όνομα είχε ορέξεις με την μουσική και παρόλο που ήταν ζαχαροπλάστης αρχικά, μέσω της κιθάρας το γύρισε επαγκελματικά και άρχισε να νοικιάζει και να κάνει ηχητικές καλύψεις...

Στις αρχές του 90 υπήρχε ακόμη το μαγαζί του -το μοναδικό στον κόσμο πιστεύω- που στην ίδια βιτρίνα είχε κονσόλες ενισχύτες και... γλυκά!!!
Στα μέσα του 90 αποσύρθηκαν τα γλυκά.

Αναζητώ φώτο του ιστορικού αυτού μνημείου! ψυχ

Δεν εχω καταλαβει πιον λες...
Παντως ημουν γυμνασιο μεσα 90 οποτε μπορει να μην το ξερω το μαγαζι πως ηταν...

Απο Σιφηροκαστρο ειναι η μανα μου...

Τελικα απο Σιδηροκαστρο εχουν περασει παρα πολοι...

Που να θυμάμαι, ο ζαχαροπλαστης και ο ζαχαροπλάστης όλο λέγαμε. Ίσως όμως τον έλεγαν Γιάννη, σίγουρα είχε δύο κόρες κάπου στην ηλικία σου.
Έπρεπε να κάνουμε τπτ να καβατζοθούμε! χαχαχα

Μάλον την ίδια δουλειά θα κάνει και πόσοι να είναι στο χώρο?
έλπίζω να έμαθε τουλάχιστον από τότε και να κάνει καλύτερο ήχο. Μία φορά θα έτρωγε και φάπες σε μια συναυλία από τον τραγουδιστή των Sunsteps στο δημοτικό σινεμά που το γκρέμισαν τώρα... cult

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Neeeeeeewwwww Yoooooooooork τατατατατααααααα
!

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

δεν εχω ξαναδεί κατι τετοιο ποτε !!!!

η κεραια ''τρώγεται''

οι λυχνίες σαν κέρατα ειναι ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΥΤΑ

και η τροφοδοσία σίγουρα θα ειναι καμια μπαταρία των 5 κιλων
στην τσέπη η σε σακίδιο στην πλάτη.

το μονο που σκεφτομαι ειναι οτι για να το βγάλουν σε διαφήμιση θα
πρέπει να υπήρχαν αρκετά κομματια.

είναι μια εικόνα που βλέπω κάθε πρωί.....

μιας και είμαι ο προσωπικός τροφός αυτών των γατιών.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

κάθε μέρα το συγκεκριμένο γατί τρώει στο καπάκι του τενεκέ και η μαμά του
και η γιαγιά του στο καπάκι κάτω... έχουν μοιράσει τις θέσεις τους στο ''τραπέζι''

Α γιαυτο και τοση αγαπη με τις γατουλες εσυ ε?

Αυτην την παρεα την πετυχα προχθες οταν πηγα να δω την γιαγια στο σπιτι της συντροφιας στην προσοτσανη

[img][Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.] [/img]

πάντα τετοια



[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]