electronics.forumgreek.com
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.

Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ'αυτό μένειν

3 απαντήσεις

Πήγαινε κάτω

Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ'αυτό μένειν Empty Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ'αυτό μένειν

Δημοσίευση από katmef3 Σαβ Νοε 10, 2012 10:45 am

Αληθεια τι λεει ακριβως το περιφιμο ρητο?

Ο κόσμος για τον Ηράκλειτο δεν είναι αποτέλεσμα δημιουργίας ή γένεσης, αλλά προϋπάρχει προαιώνια και περιγράφεται ως ζωντανή φωτιά, η οποία εναλλάξ δυναμώνει και εξασθενεί, χωρίς ποτέ να σβήνει εντελώς.

Το αείζωον πυρ διανύει μια κυκλική τροχιά κατά την οποία μεταλλάσσεται σε θάλασσα, κατόπιν σε γη, για να ακολουθήσει η αντίστροφη διαδικασία μεταλλαγής της γης σε θάλασσα και της θάλασσας σε φωτιά. Το πυρ του Ηράκλειτου είναι μια κοσμολογική σταθερά που κινείται και μεταμορφώνεται αέναα. Η διαρκής κίνηση και μεταβολή αποτελεί το θεμελιώδες χαρακτηριστικό της πραγματικότητας, το οποίο εξέφρασε ο φιλόσοφος με την εικόνα ενός ποταμού που παραμένει ίδιος, ενώ το νερό που κυλάει μέσα του αλλάζει διαρκώς. Αντίθετα με τους οπαδούς του, τους αποκαλούμενους Ηρακλείτειους, ο φιλόσοφος μάλλον δεν πίστευε σε μια καθολική ροή και μεταβολή, αλλά επέμενε στη σύνδεση αυτής της μεταβολής με σταθερές παραμέτρους. Η παροιμιώδης φράση που χαρακτηρίζει τη φιλοσοφία του Ηρακλείτου:

Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ'αυτό μένειν

Σε ό,τι αφορά τη θέση του ως προς τις αντίθετες έννοιες, χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το απόφθεγμά του «τα ψυχρά θερμαίνονται, τα θερμά ψύχονται, τα υγρά ξηραίνονται, τα ξηρά υγραίνουν», το οποίο υποδεικνύει ότι οι φαινομενικά αντίθετες καταστάσεις, τάσεις και δυνάμεις, συνδέονται με μια συνεκτική σχέση αρμονίας. Η σχέση των αντιθέτων του δεν εκφράζεται μόνον μέσω του κοινού λόγου, αλλά και ως «πόλεμος» - μια άλλη όψη της αρμονίας, μια κοσμική σταθερά που διέπει τα αντίθετα και παράγει διαρκώς μέσω συγκρούσεων νέες ισορροπίες. Η χρήση του όρου πόλεμος («πόλεμος πατήρ πάντων» είναι ένα επίσης από τα γνωστά ρητά του) συνδέεται στην ουσία με το «τα πάντα ρει» καθώς τα πάντα στον κόσμο είναι σε συνεχή κίνηση και διεργασία (δηλαδή, σε πόλεμο).

Ο Ηράκλειτος, πιστός στο «τα πάντα ρει» υπενθύμιζε ότι «δεν μπορείς να μπεις δυο φορές στον ίδιο ποταμό» επειδή ανά πάσα στιγμή ο ποταμός αλλάζει, οπότε ποτέ δεν είναι ο ίδιος ποταμός.

Επίσης υποστήριζε ότι η πρωταρχική ουσία στον κόσμο είναι η ενέργεια (το πυρ). Σήμερα, μετά την πειραματική επιβεβαίωση της θεωρίας του Άλμπερτ Αϊνστάιν γνωρίζουμε βέβαια ότι αυτό είναι αλήθεια και ότι η ύλη και η ενέργεια είναι το ίδιο πράγμα σε διαφορετική κατάσταση.

Πηγη βιβιπαιδια
katmef3
katmef3

Μηνύματα : 240
Εγγραφή : 31/10/2012
Ηλικία : 40
Τόπος : Θεσσαλονικη

http://www.usbekits.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ'αυτό μένειν Empty Απ: Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ'αυτό μένειν

Δημοσίευση από -nikos- Σαβ Νοε 10, 2012 11:41 am

οι αρχαιοι ειχαν περιτεχνους τροπους να μεταφερουν μυστικα της γεννεσης ετσι οστε μονο οσοι ειχαν το ''κλειδι'' να
αποκρυπτογραφουν τα λεγωμενα τους
και οι υπολυποι να διαβαζουν ενα κειμενο βαθιας σοφιας που
ουσιαστικα δεν τους αφωρουσε και πολυ,,μονο ετρεφε την νοημοσηνη τους.




αν καποιος μπει στο ποταμι δυο φωρες για να πλυθει
δεν τον πολυνιαζει αν ειναι το ιδιο ποταμι αρκει να
τον καθαρισει απο την βρομια του με τον ιδιο τροπο,,




ομως για τον μυημενο αυτο το κειμενο εχει αλλη διασταση.
-nikos-
-nikos-

Μηνύματα : 724
Εγγραφή : 31/10/2012

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ'αυτό μένειν Empty Απ: Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ'αυτό μένειν

Δημοσίευση από kokar Κυρ Νοε 11, 2012 9:41 am

τα πάντα πει ....ολα είναι ρευστά
Πολλά έχουν ειπωθεί περί του Ηρακλείτου, αλλά πόσοι ξέρουν πραγματικά τι ήταν ο Ηράκλειτος και τι πίστευε;

Ο Ηράκλειτος ήταν προσωκρατικός φιλόσοφος που έζησε στην Έφεσο από το 535-475 π.Χ. Ήταν αριστοκράτης με εμφανή περιφρόνηση για τις «κατώτερες τάξεις.» Στα χρόνια του, η Έφεσο ήταν κάτω από Περσική κατοχή και η οικογένεια του Ηρακλείτου τους στήριζε, τόσο που ο Ηράκλειτος είχε κάποια βασιλικά αξιώματα, που αποποιήθηκε για χάρη του αδερφού του. Ήταν δύστροπος και απόλυτος, τόσο που απέρριψε πολλές φορές την πρόσκληση του Δαρείου να τον επισκεφθεί. Όταν κατέλαβαν την εξουσία οι Δημοκρατικοί, μετά τους Περσικού πολέμους, ο Ηράκλειτος στην τσατίλα του αποσύρθηκε από τη δημόσια ζωή σε ένα αγρόκτημα και επιδόθηκε στη μελέτη και τη συγγραφή. Το έργο του, Περί Φύσεως, το κατέθεσε στον ναό της Αρτέμιδος με την εντολή να δημοσιευθεί μόνο μετά τον θάνατο του.

Δεν είχε καλή κουβέντα να πει για κανέναν. Οι αρχαίοι τον αποκαλέσανε «ο Σκοτεινός» για τη δυσκατανόητη σκέψη του. Ο Ηράκλειτος πήρε σβάρνα όλους τους προγενέστερους του συγγραφείς. Συμφώνησε βέβαια με τον Ξενοφάνη στη κριτική του Ομήρου, αλλά μετά κατέκρινε τον Ξενοφάνη. Για τους Ησίοδο, Εκαταίο, και Πυθαγόρα ανέφερε ότι «είναι η απόδειξη ότι η μόρφωση δεν διδάσκει τους ανθρώπους να σκέφτονται.» Οι θεωρίες του Πυθαγόρα αφορίζονται με ιδιαίτερο ανάθεμα ως παιδιάστικες και ανακριβείς.

Και όμως, αυτός ο δύστροπος, εγωιστικός άνθρωπος πέτυχε να κατανοήσει μια συμπαντική αλήθεια σχεδόν 2500 χρόνια πριν τολμήσει να την ξεστομίσει πάλι ένας κοντός Εβραίος φυσικός με πλούσια και άγρια κόμη: ότι τα πάντα ρει, τίποτα δεν είναι σταθερό στη ζωή, όλα είναι σε μια κατάσταση συνεχούς αλλαγής. Ήταν δε, όπως και ο Λάο Τζε, προσανατολισμένος στην αντιπαράθεση/ εναλλαγή πολικών αντιθέτων: ζωή και θάνατος, ύπνος και ξύπνιος, χειμώνας και καλοκαίρι. Πολλά έχουν ειπωθεί για την ομοιότητα της Ταοϊστικής σκέψης του Λάο Τζε με αυτή του Ηρακλείτου, αλλά δεν θα σχολιάσω σήμερα το θέμα αυτό, πέρα από του ότι να πω ότι, όσο γνωρίζει κανείς τι πραγματικά είναι η ταοϊστική σκέψη, τόσο καταλαβαίνει την σοφία που εξέφρασε ο Ηράκλειτος.

Τα πάντα ρει, λοιπόν, τίποτα δεν είναι δεδομένο, τίποτα σταθερό, όλα αλλάζουν. Το χρηματιστήριο ανεβαίνει και κατεβαίνει. Οι εποχές αλλάζουν. Και όλα εκφράζουν έναν ρυθμό που είναι μικροκλασματικός, fractal, από τη φύση του. Αν συλλάβεις αυτόν τον ρυθμό, έχεις καταλάβει το πυρ, το Τάο, τη φύση των πραγμάτων.

Μέσα σ’ αυτό το κύμα όμως, υπάρχουν και ουσίες. Υπάρχει ο Λόγος, που κινεί τη ροή του κύματος, Jodo, η θέληση του Θεού στα Κινέζικα. Και μέσα σε βαθύτερα πλαίσια, υπάρχει η κεντρική χορδή, ο εσωτερικός χαρακτήρας του κάθε ανθρώπου που τον κινεί και τον φτιάχνει στο τέλος κατ’ εικόνα της. Αν κάποιος είναι καλός ή κακός άνθρωπος, κάποια στιγμή θα φανεί – απαιτείται μόνο υπομονή και κρίση. Δεν πρέπει να βλέπουμε ούτε τον Ηράκλειτο ούτε το Τάο Τε Κινγκ με την άποψη της απάθειας και της μη συμμετοχής. Υπάρχει λόγου χάρη η ιστορία του καταχραστή ενός δανείου, ο οποίος προσπάθησε να χρησιμοποιήσει τη φιλοσοφία του Ηρακλείτου στο δικαστήριο για να απαλλαγεί από τη μήνυση και να μην χρειαστεί να ξεπληρώσει τα χρήματα που χρωστούσε. Αφού τα πάντα ρει, είπε, και μακροκοσμικά και μικροκοσμικά μέσα στις ψυχές των ανθρώπων, πως χρωστούσε τα χρήματα που ζητούσε ο μηνυτής, αφού δεν ήταν ο ίδιος άνθρωπος που τα είχε δανειστεί; Είχε αλλάξει εσωτερικά, είπε, και έτσι δεν ήταν υπεύθυνος για τα χρήματα αυτά!

Τα πάντα ρει, είναι αλήθεια, και ακόμη και οι άνθρωποι αλλάζουν, αλλά σε κάποιες συγκεκριμένες εποχές ο κάθε άνθρωπος έχει μια εσωτερική χορδή που εκφράζει προς τα έξω το τι ακριβώς είναι – είναι δε ή καλός, ή κακός, άνθρωπος. Η ισορροπία μπορεί να είναι φαινομενικά ασήμαντη, 49/51% ας πούμε, αλλά για τους νόμους του σύμπαντος ο άξονας έχει γείρει. Δεν υπάρχει εξαίρεση στον κανόνα αυτόν. Και ενώ η μετάνοια είναι εφικτή, συνήθως οι άνθρωποι δεν την προτιμούνε. Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος, τόσο γίνεται αυτό που είναι πραγματικά, τόσο εύκολο είναι να ξεκαθαρίσει κανείς τι βλέπει μπροστά του.

Ένας δυνατός άνθρωπος, μπορεί να πιει νερό από μια μολυσμένη πηγή και ο οργανισμός του να αντέξει το μικρόβιο, να μην αρρωστήσει, και το νερό να τον ξεδιψάσει και να του κάνει καλό. Ένας αδύνατος άνθρωπος μπορεί να πεθάνει από το ίδιο μικρόβιο. Δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο σ’ αυτό το σημείο. Αυτό που πρέπει να προσέξει κανείς είναι να μην είναι δηλητηριασμένη η πηγή, γιατί τότε όποιος και να πιει, οι πιθανότητες είναι ότι θα πεθάνει.

Το νόημα του σημερινού άρθρου λοιπόν είναι ως εξής: τα πάντα ρει. Κάποιες εποχές οι πηγές είναι γάργαρες και καθαρές, μπορούν να πίνουν όλοι και να ξεδιψάσουν άφοβα. Κάποιες εποχές υπάρχει κάποιο μικρόβιο στο νερό, απ’ αυτούς που πίνουν κάποιοι αρρωσταίνουν, κάποιοι όχι (αν είναι χολέρα το μικρόβιο, λόγου χάρη, θα αρρωστήσουν όλοι!) Και κάποιες στιγμές οι πηγές είναι σκόπιμα δηλητηριασμένες από κακούς ανθρώπους, και τότε δεν πρέπει να πίνει κανείς. Η σοφία, σ’ αυτό το εν ροή, διαρκώς μεταβλητό μας σύμπαν, είναι να μπορεί να διαχωρίζει κανείς πότε και από που να πίνει, και πότε όχι.

πηγη : [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
kokar
kokar

Μηνύματα : 622
Εγγραφή : 01/11/2012
Ηλικία : 59
Τόπος : Αργυρούπολη

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Επιστροφή στην κορυφή

- Παρόμοια θέματα

 
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης